12/10/2010

La Belgique communautaire a vécu, la Belgique des Régions doit prendre le relais.

Il faut mettre fin, une fois pour toutes, aux Communautés et confier toutes les compétences à quatre Régions mises sur un pied d’égalité.

La Belgique da papa est bien enterrée et le fédéralisme belge hybride entretenant une totale confusion entre Régions et Communautés a montré ses limites. Le plan A que l’on nous a mijoté stérilement pendant plus de cent jours en coulisse ne mène nulle part. La discrétion qui a entouré ces négociations semblait davantage destinée à endormir le citoyen qu’à donner aux négociateurs de réelles chances d’aboutir. En effet, comme l’ont souligné justement quelques analystes avertis, les objectifs poursuivis et les conditions imposées aux négociateurs étaient contradictoires et rendaient impossible l’aboutissement d’un véritable accord équilibré. On a vu le résultat : on repart à zéro !

Comment en sortir ? Il faut oser poser la seule question pertinente : que veut-on encore faire ensemble, avec quels partenaires – non pas entre quels partis politiques, mais bien entre quelles populations, quels citoyens - et sur quelles bases cohérentes veut-on construire cette future Belgique ?

Il est impératif pour tous d’adopter des règles communes cohérentes et non pas de poursuivre des chimères en tentant de se doter de compétences à géométrie variable – tantôt régionales, tantôt communautaires -. Il faut mettre fin, une fois pour toutes, aux Communautés et confier toutes les compétences à quatre Régions mises sur un pied d’égalité.

Pourquoi quatre Régions ? Certains sont attachés à une forme d’homogénéité linguistique de leur territoire, soit, qu’il en soit ainsi ! Mais alors, il est essentiel que la même règle s’applique à tous les territoires. Que la Flandre ait sur tout son territoire une seule langue officielle reconnue et acceptée, le néerlandais ; bien. Que le français soit la seule et unique langue autorisée en Wallonie, parfait. Que l’allemand, soit la langue de la Région germanophone, voilà qui est logique. Que la Région bruxelloise, seule région du pays que la Constitution désigne comme région bilingue dans laquelle le néerlandais et le français sont langues officielles, puisse réellement être bilingue en disposant notamment des moyens d’éduquer ses enfants concrètement dans ces deux langues. Pour ce faire, il est indispensable de lui confier la compétence de l’enseignement afin qu’elle propose un enseignement bilingue bien adapté aux particularités sociales et culturelles de la Région. Confier aux Régions la compétence de l’enseignement entraînera naturellement le transfert vers les Régions de toutes les compétences sur les matières personnalisables (les matières sociales) ainsi que la culture et le tourisme, entre autres choses. Il n’y aura donc plus aucune raison de maintenir les Communautés. Une fédération de Régions sera bien plus compréhensible pour tous et beaucoup plus efficace.

Les quatre Régions, autonomes, adultes, équivalentes, pourront, ensemble, décider de ce qu’il conviendra de confier à un niveau fédéral, géré en commun, dans l’intérêt de tous, et de déterminer quelle solidarité elles souhaitent entre elles.


Contact presse : Philippe Delstanche
philippe.delstanche@probruxsel.be
0477 23 40 74

Pro Bruxsel, parti politique de citoyens bruxellois de toutes origines, francophones, néerlandophones et autres, qui veulent dépasser les clivages stériles. Pro Bruxsel refuse toute instrumentalisation de la Région bruxelloise.
Dans un esprit d'ouverture et de tolérance, Pro Bruxsel veut promouvoir une identité régionale intégrant les langues et les cultures différentes et défendre les intérêts de la Région bruxelloise et de tous les Bruxellois.

Dit persbericht werd vrijdag naar de nederlandstalige pers verstuurd.



Het communautaire België heeft haar langste tijd gehad, het België van de Gewesten moet het nu overnemen.

Eens en voor altijd een einde maken aan de Gemeenschappen en alle bevoegdheden toevertrouwen aan de vier- gelijkwaardige - Gewesten.

Het “Belgique de papa” is nu echt wel begraven en het hybride Belgische federalisme, dat vooral een complete verwarring veroorzaakte tussen de Gewesten en de Gemeenschappen, heeft haar limieten aangetoond. Het Plan A dat men achter de coulissen al meer dan honderd dagen aan het bekokstoven was leidde nergens toe. De discretie die deze onderhandelingen omhulde bleek eigenlijk vooral te dienen om de burgers in slaap te sussen in plaats van de onderhandelaars een werkelijke kans te bieden om tot een oplossing komen. Zoals enkele wakkere analisten terecht opmerkten bleken de beoogde doelstellingen en de vooraf opgelegde voorwaarden elkaar totaal tegen te spreken waardoor het natuurlijk onmogelijk werd tot een echt gebalanceerd akkoord te komen. En dit is het resultaat : we vertrekken weer van nul !

En hoe gaan we hieruit geraken ? We moeten eindelijk de enige pertinente vraag durven stellen : wat willen we nog samen doen, en met welke partners – dus niet alleen tussen enkele politieke partijen, maar wel degelijk ook tussen de verschillende bevolkingsgroepen, verschillende burgers – en op welke logische basis willen we dit toekomstige België bouwen ?

Het is absoluut noodzakelijk dat allen gemeenschappelijke en logische regels accepteren en niet – zoals nu gebeurd – hersenschimmen achterna jagen om allerlei bijkomende en, al naargelang het geval, op afwisselende manier toegekende bevoegdheden,trachten te verkrijgen - de ene keer gewestelijk, de andere keer op het vlak der Gemeenschappen. We moeten nu eindelijk voor eens en voor altijd een einde maken aan de Gemeenschappen en alle bevoegdheden overdragen aan de vier, gelijkwaardige, Gewesten.

Waarom vier Gewesten ? Sommigen zijn gehecht aan een vorm van taalkundige homogeniteit van hun landsdeel, dat is nu eenmaal zo. Maar dan is het natuurlijk wel essentieel dat diezelfde regel van toepassing is op alle landsgedeelten. Dat Vlaanderen binnen haar hele landsgedeelte één officiële taal heeft, die erkend en geaccepteerd is, het Nederlands. OK.
Dat Frans de enige en unieke officiële taal binnen Wallonië is. Prima. Dat Duits de taal van het duitssprekend Gewest is, dit is allemaal heel logisch. Dat het Brussels Gewest, de enige regio van het land die door de Grondwet is aangeduid als tweetalig Gewest, waar het Nederlands en het Frans de officiële talen zijn, echt tweetalig zou kunnen worden door, met name, over de noodzakelijke middelen te beschikken om de kinderen daadwerkelijk in de twee talen te onderwijzen. En om dit te doen is het noodzakelijk het Gewest de bevoegdheden toe te vertrouwen met betrekking tot het onderwijs zodat een onderwijs aangeboden kan worden dat specifiek is toegespitst op de sociale en culturele eigenschappen van het Gewest. Het overhevelen van de onderwijsbevoegdheden naar de verschillende Gewesten houdt natuurlijk ook een overdracht naar de Gewesten van de bevoegdheden geliëerd aan de persoonsgebonden materies (sociale zaken) en zaken zoals b.v. cultuur en toerisme in. Daarom zal er dus geen enkele reden meer zijn om de Gemeenschappen te behouden. Een federatie van Gewesten zal voor iedereen heel wat duidelijker zijn en bovendien veel efficiënter.

De vier autonome, volwassen en gelijkwaardige Gewesten zouden dan samen kunnen beslissen wat er nog aan het federale niveau moet worden toevertrouwd en dat dan samen beheren, ten behoeve van allen, en onderling bepalen welke solidariteit ze tussen de verschillende Gewesten nog willen laten spelen

Perscontact: Thierry Vanhecke
Thierry.Vanhecke@gmail.com
0477.707.702

Pro Bruxsel, politieke partij van de burger van het Brussels Gewest en van diverse oorsprong (Nederlandstaligen, Franstaligen en anderstaligen) wil breken met de steriele tegenstellingen die ons politiek landschap markeren. Pro Bruxsel weigert elke instrumentalisering van ons Gewest. Pro Bruxsel wil de eigenheid van dit Gewest beklemtonen, met open visie en in een geest van vergraagzaamheid: met inachtname van de diverse talen en culturen hier aanwezig. Pro Bruxsel wil de belangen van het Brussels Gewest en van alle Brusselaars behartigen.

Aucun commentaire: